“Ik heb leren skiën op werkvakantie. Die ervaring is onlosmakelijk met Intersoc verbonden.”

dsc-0076.jpg

Begin dit jaar ging Ann De Bock (33) voor de vijfde keer mee op werkvakantie. Ze trok naar Wengen in Zwitserland als restaurantmedewerker en nam Kristof De Vos (29) mee. Hij ging voor het eerst als vrijwilliger mee. 

Hoe zijn jullie bij Intersoc terechtgekomen?

Ann: "Vier jaar geleden ben ik voor het eerst meegegaan. Een familielid ging regelmatig mee als vrijwilliger en hij vertelde dat het leuk was. Mijn eerste werkvakantie was in St. Moritz (Zwitserland, n.v.d.r.) als restaurantmedewerker. Het was heel leuk en ik heb er ook vrienden aan overgehouden. Ik ben nadien nog in Zinal en twee keer in St. Moritz geweest."

Kristof: "Ann had mij gezegd dat ze nog eens op werkvakantie wou gaan en ik wou dat ook wel eens doen." 

Ann: "Kristof gaat volgend jaar met de familie skiën en hij heeft hier voor het eerst op de latten gestaan." 

Kristof: "Ann heeft me hier leren skiën. Ik heb redelijk veel op de grond gelegen, maar ze heeft me dan uitgelegd hoe ik het wel moest doen. Nu kan ik al de rode pistes afgaan. De ervaring van het leren skiën is onlosmakelijk met Intersoc verbonden."

In welke functie ga je graag mee, Ann?

Ann:  "Ik ben al altijd als restaurantmedewerker meegegaan, behalve toen ik een voorperiode in Valmeinier (Frankrijk, n.v.d.r.) gedaan heb. Als restaurantmedewerker ben je in een team bezig en er heerst altijd een leuke sfeer. Tussen het werken door kan je al eens lachen. Het werk zelf is ook afwisselend: je hebt de uitschep bij het kinderbuffet, buffetten nakijken, afruimen, tafels afkuisen, opnieuw indekken enzovoort. Je bent dus niet voortdurend met hetzelfde bezig. Ook het klantencontact is aangenaam."

Hoe viel jouw eerste keer als restaurantmedewerker mee, Kristof?

Kristof: "Ik vond het plezant, dus ik zou volgend jaar opnieuw willen meegaan in deze functie. Het is leuk om in team te werken. Het team ziet er ook iedere dag wat anders uit, doordat mensen hun verlofdag opnemen. Op die manier leer je veel mensen kennen."

dsc-0078.jpg

Wat vinden jullie van een werkvakantie in het algemeen?

Kristof: "Ik vind het een voordeel dat je op een betaalbare manier naar het buitenland kan. Dat is wel interessant voor jonge mensen."

Ann: "Je krijgt de kans om in een andere omgeving te zijn en het is een budgetvriendelijk manier om te kunnen skiën."

Kristof: "Ik zie het werken hier ook niet echt als werken, want het is iets totaal anders dan wat ik thuis doe. We zijn allebei ambtenaar met een bureaujob en hier doen we iets fysieks."

Jullie spreken over een fysieke job.  Vinden jullie het een zware functie?

Ann: "De plateaus zijn soms wel zwaar. Niet zodanig dat ik er achteraf last van heb, maar tijdens het werk voel ik dat wel. Ik sta er dan ook versteld van dat er best nog veel oudere vrijwilligers zijn die dit werk doen."

Kristof: "Het tempo ligt soms ook hoog." 

Ann: "En veel stappen. Je loopt constant van de tafel naar de afwas, met die zware plateaus."

Kristof: "Op twee shiften tijd wandelen we tien kilometer." 

Ann: "Het is wel leuk om dat bij te houden op de stappenteller (lacht)."

Zijn jullie in jullie vrije tijd dan nog gaan wandelen?

Kristof: "We zijn een keer gaan wandelen."

Ann: "Toen hadden we een ochtend en middag vrij. Het was te moeilijk om te gaan skiën en dan zijn we richting Kleine Scheidegg gewandeld, maar we zijn niet tot boven geraakt (lacht)."

Kristof: "We hadden geen sneeuwschoenen en zijn op gewone schoenen gegaan. We kwamen onderweg collega’s tegen die aan de afdaling bezig waren."

Ann: "Voor de rest lag de focus op het skiën. Gisteren hadden we een middag- en avondshift en dan  zijn we tussen de shiften door gaan skiën. Er zijn hier mooie pistes met degelijke liften."

Kristof: "Het is ook gemakkelijk dat je in het hotel skimateriaal kan huren."

Wat vinden jullie van de voordelen waar je als vrijwilliger van kan genieten?

Ann: "Ik vind dat je veel terugkrijgt. Sommigen vinden het vervelend dat er gedeelde douches zijn, maar ik heb daar geen problemen mee." 

Kristof: "Je wordt hier in de watten gelegd. De dagen zijn gevlogen. Het is raar dat het er al op zit." 

Ann: "Vooral qua eten worden we in de watten gelegd. We durven niet op de weegschaal te gaan staan (lacht)."